Simge Çerkezoğlu

Öncelikle Loucas’ı daha yakından tanıyoruz.

 “Lefkoşa’da doğdum büyüdüm. 38 yaşındayım. On dokuz yaşından bu yana, ralli yapıyorum. Bir buçuk yıldır Talex M3 isimli özel bir yarış arabasıyla yarışıyorum. Bu yılki tüm yarışlarda şampiyon oldum. Gelecek yıl için de yeni bir araba siparişi verdim. Yatırım işiyle uğraşıyorum ancak çok boş zamanım var. Böylece hobilerime oldukça fazla zaman ayırıyorum. Bu yıl üç farklı yarışta yer aldım. Bir tanesi adanın kuzeyindeki yarıştı. Tepe tırmanışıydı. Diğeri de güneyde aynı şekilde tepe tırmanışı olan bir yarıştı. Ayrıca güneyde oto cross yarışına da katıldım. Tabii oto cross için ayrı bir aracım var. Çünkü bu iki yarış için kullanılan arabalar birbirlerinden çok farklı. ”

Ralli yapmaya nasıl ve ne zaman başladığını konuşuyoruz. Yarışa ve arabaya meraklı her genç gibi, Loucas da arabasını modifiye ederek yarışmaya başladığını söylüyor ancak bu bilinçsizlikten çabuk kurtularak, zaman içinde profesyonel olarak bu sporla ilgilenmeye başlıyor.

“On dokuz yaşında motor cross ile yarışmalara katılmaya başladım. Dört yıl bu şekilde devam etti. Dört yılın sonunda bu motoru satarak artık arabayla yarışmaya karar verdim. Kabul edelim ki her genç ilk başta yollarda yarışmaya başlar. Normal arabalarını modifiye ederek bunu yaparlar. Ben de itiraf ediyorum ki öyle başladım. Ancak daha sonra bunun iyi bir fikir olmadığını anladım. Madem böyle bir merakım oluştu bunu yollarda yarışarak değil, profesyonel olarak rallilere katılarak yapmalıydım. Böylece başladım. Arabamı, tüm ihtiyaç duyacağım teçhizatı tamamladım. Böylece güvenli şekilde yarışmaya başladım. Daha sonra beni gören babam da bu spora ilgi duymaya başladı. Şimdi babamla birlikte yarışmalara katılıyoruz. Bu bana babamdan değil ama babama benden geçti.”

Karşılaşma ihtimali olduğu tüm zorluklara rağmen yıllardır kuzeyde yarışıyor bunun nedenini işe şu ifadelerle açıklıyor.

“Kuzeyde yarışmaya karar vermemdeki en önemli etken organizasyonun kusursuz olması. Adanın güneyinde katıldığım yarışlardan çok daha iyi bir organizasyon. Bunun yanında yarışları organize edenden, yarışanlara kadar herkes çok çok iyi insanlar. Herkes birbirine yardımcı olmak için elinden geleni yapıyor. Herkes birbiriyle dost, arkadaş. Ben de zamanla aralarına katıldım. Yarışın dışında da konuşmaya, mesajlaşmaya başladık. Çok iyi dostlarım oldu. Bu nedenle her zaman kuzeyde yarışmak istiyorum tabii.”

Kuzey veya güneyde yarışmanın farkını da soruyorum. Gülümseyerek yanıtlıyor ve kuzeydeki tırmanma yarışlarının güneyden biraz daha zor olduğunu söylüyor. Kendisi pek de zorlanmış gibi görünmüyor.

“Aslında teknik olarak yarışlar arasında bir fark olduğunu söyleyemem, kuzeyde de güneyde de tırmanma yarışı yapılıyor. Coğrafya olarak da az çok aynı tırmanışlar. Ancak kuzeydeki tırmanışlar biraz daha zor. Bu yıl kuzeyde beş yarışa katıldım. Kuzeyde çok iyi yarışçılar var. Deniz Denner de bunlardan biri. Elbette onlarla yarışmaktan büyük bir keyif alıyorum. Çünkü rekabet yoksa, aslında yarışmanın da çok bir anlamı olmaz. Sizi biraz zorlamalı ki, her zaman daha iyisini yapabilmek için uğraş sarf edilsin.”

Kuzeyde yarışlara katılmasının güneyde nasıl yankı bulduğunu da konuşuyoruz. Kendisi çok sözünü etmek istemese de, ciddi çabalar sarf edildiği tüm yarışçılar tarafından biliniyor.

“İki yıl önce kuzeydeki yarışmalara katılmak çok zordu. Başımızın derde girdiği zamanlar oluyor, yarışmalara girmemiz federasyon tarafından engelleniyordu. Özellikle son iki yıldır çok daha kolay olduğunu söyleyebilirim. Herhangi bir zorlukla karşılaşmıyoruz. Tabii biz de kuzeyde yarışmalara katılma konusunda ısrarlı olmaktan vazgeçmedik. Elbette güneyde de yarışmalara katıldım. Hiçbirinden de vazgeçmek istemedik.”

Sporun toplumları barışa yakınlaştırmakta önemli birleştirici unsurlardan biri olduğunu bilinen gerçekler arasında. Bu bağlamda Loucas’ın iki topluma vermek istediği mesaj çok açık aslında… 

“Benim hayalim kuzey veya güneydeki yarışmalara katılmak değil. Bu aslında çok saçma. Bu adada tek bir yarış yapılmalı diye düşünüyorum. Federasyonlar işbirliği yaparak tek bir yarış yapılmasını sağlaya bilirler. O zaman çok daha güzel bir yarış yapacağımıza eminim. Hayalim bir gün tek bir yarışın yapılması.”