Hüseyin ÖZBARIŞCI

Hentbolda Esentepe ve UKÜ takımlarında forma giyen ve birçok başarıya imza atan Ajda Mutlu Karaaziz, hentbolun kendisi için önemli bir yere olduğunu söyledi. Yaşadığı sağlık sorunları nedeniyle çok sevdiği hentbola ara vermek zorunda kaldığını ifade eden Karaaziz, sağlık hentbol için oynamaya el verdiği zamanda yeniden hentbol oynamak istediğini söyledi.

Oynadığı süreç içerisinde üç kez gol kraliçesi, iki kez yılın en iyi pivotu, bir kez yılın sporcusu seçilen ve birçok şampiyonluk yaşayan Ajda Mutlu Karaaziz, YENİDÜZEN’de her hafta yayınlanan ‘SPORUN İZİNDE’ yazı dizisinin bu haftaki konuğu oldu.

Hentbolun yanı sıra ülkemiz sporunun  gelişim gösteremediğini aktaran Karaaziz, bireylerin spora teşvik edilmesi gerektiğinden bahsetti. Ambargolar konusunda da açıklamalarda bulunan başarılı hentbolcu, “Ambargo konusu kanayan bir yaramız resmen. Dünyaya açılamıyoruz. Çok yetenekli sporcularımız var. Ne yazık ki bunları gösteremiyoruz. Bir kişinin hayatının dönüm noktası olabilecek şeyler bunlar” diye konuştu.

Öncelikle sizi bir tanıyalım, kendinizden bahsedebilir misiniz?

 “Ben Ajda Mutlu Karaaziz. 1993 Girne doğumluyum. Bulgaristan’dan göç gelmiş bir ailenin kızıyım. Bir erkek kardeşim var ve evliyim. Özel eğitim öğretmeniyim ve on yıldır mesleğimi büyük bir gururla yapıyorum. Yıllarca hayatında spor olan birisiyim. Seyahat etmeyi, farklı ülkeler görmeyi ve farklı kültürlerle tanışmayı çok severim. Aile kavramına çok değer veririm ve Kıbrıs aşığı biriyim diyebiliriz.  Hentbolda üç kez gol kraliçesi, iki kez yılın en iyi pivotu, bir kez yılın sporcusu seçildim ve farklı spor alanlarında milli takımlarda yer aldım.”

“Güzel tüm duyguların karşılığı hentbol...”

Hentbol sizin için ne anlam ifade eder?

“Hentbol benim için ne ifade etmiyor ki? HERŞEY! Tam anlamıyla aslında güzel tüm duyguların karşılığı sanki hentbol. Ben spor hayatıma hentbol ile başlamadım. Lise yıllarımda tanıştığım bir spor oldu fakat sanki arayıp da bulamadığım bir şeymiş gibi hissediyorum hentbolu. Eksik parçamı tamamlayan bir puzzle gibi. Hentbol ciddi anlamda bir tutku. Hentbol da benim bir ailem.  Birlikte hentbol oynadığım kişiler ailemin en değerli üyelerinden birileri gibi hissediyorum. Takım arkadaşlarım ve hocalarımla birlikte ağlayıp-güldüğüm, sevinip-öfkelendiğim veya yorulup-dinlendiğim geniş yelpazeyi içeren aile kavramının sadece spor şeklinde şekil almış hali. Bir çok sakatlık yaşadım fakat vazgeçemediğim bir duygu, tutku, hayat tarzı adına ne derseniz diyebilirsiniz.  Bir nebzede çocukluğum sanki hentbol. Çok uzun yıllar yaptım hayatımın geniş özetinde büyük bir ölçüde yer alıyor.”

“Tarif edilemez bir duygu”

UKÜ’de birçok şampiyonluğa imza attınız. Şampiyonluk yaşamak nasıl bir duygu, düşüncelerinizi alabilir miyim?

“Evet UKÜ’de birçok kez şampiyonluk yaşadım hem de namağlup şampiyonluklar ve bir sezondaki tüm kupalarda yaşanan şampiyonluklar yaşadım. Bir sezonda 5 kupa kaldırmanın verdiği hissi tarif etmek çok zor çünkü bunu ancak yaşayan anlayabilir fakat tarif etmeye çalışacak olursam gönülden sonsuz mutluluk, emeklerinin karşılığını almış olmanın haklı gururu ve sevdiklerinin de mutlu olmasına vesile olmanın verdiği huzur bambaşka bir his. Her antrenmanın, her fedakârlığın, her alın terinin karşılığını almak insana tarifsiz bir tatmin duygusu yaşatıyor. O an sadece bir kupa kaldırmıyorsun aslında; birlikte ter döktüğün takım arkadaşlarınla, hocalarınla, ailemden ve eşimden  aldığım destekle oluşan bir emeğin zirvesini temsil ediyorum. Bu başarılar bana sadece zaferi değil; disiplinin, takım ruhunun ve inancın ne kadar önemli olduğunu da öğretti.”

“Hentbol oynamayı çok özledim”

Gelecekte yine hentbolun içerisinde yer almayı düşünüyor musunuz?

“Aslında ben hentbolu bırakmadım. Yaşadığım böbrek rahatsızlığından dolayı ara vermek zorunda kaldım. Hentbolu bırakmaya hiç hazır değilim fakat sağlığım tabi ki daha öncelikli geliyor. Sağlığım el verirse devam etmek isterim olur da devam edemezsem tabi ki yine de ülke hentboluna katkı sağlamaya devam etmek için hentbolun içinde olmaya çalışacağm. Kaliteli sporcular yetiştirmek isterim. Belki ilerde antrenör olarak hentbola devam ederim. Şu anda sağlık sorunumdan dolayı ara vermek zorunda kaldığımdan diğer seçenekleri pek düşünmedim. Gönlüm hep oynamaktan yana ve oynamayı da çok özledim. Oynayamadığım zaman hep bir parçam eksik gibi. Daha önce basketbol oynadım, atletizm yaptım fakat hiçbir sporda hentbolda mutlu olduğum kadar mutlu olmadım. Hentbol gönlümün en özel yerinde.”

“Yetenekli sporcular keşfedilemeden gidiyor”

Genel olarak ülkemiz sporu neden gelişim göstermiyor ve size göre en büyük eksikliğimiz nedir?

“Ülkemizde ne yazık ki tüm dünyada olduğu gibi en büyük değer futbola veriliyor. Bana göre eksikliğimiz alt yapılarımız. Her bölgede spora teşvik yok.  Okullarda çocukların sporlara daha fazla teşvik edilmesi gerekmektedir. Bazı okullarda çok yetenekli çocuklar vardır fakat öncelik akademik başarı olduğu için yetenekli sporcular keşfedilemeden gidiyor. Aslında eksikliğimizin biri de bu. Akademik başarı spordan önce gelen bir düşünce yapısı içerisindeyiz. Halbuki disiplinli bir kişi hem akademik, hem spor çalışmalarını aynı anda götürebilir düşüncesindeyim.”

“Kanayan bir yaramız...”

Ambargolar... Bildiğiniz gibi maalesef ki dışa açılım yok... Bu durum bireysel olarak sporculara nasıl engel oluyor? Bu konudaki düşünceleriniz nelerdir?

“Ambargo konusu kanayan bir yaramız resmen. Dünyaya açılamıyoruz. Çok yetenekli sporcularımız var. Ne yazık ki bunları gösteremiyoruz. Çok üzücü... Bir kişinin hayatının dönüm noktası olabilecek şeyler bunlar. Bir çok fırsatlar varken biz bu fırsatlardan mahrum kalıyoruz ve küçücük adamızın içinde kendi yağımızda mecburen kavruluyoruz.                “

Son olarak sizin eklemek istediğiniz bir şey var mı?

“Bu röportajda bana yer verdiğiniz için çok teşekkür ederim. Konumuz spor ise sizlerin aracılığıyla beni spora başlatan, bendeki yeteneği keşfeden ilkokuldaki Ertunç Eren hocama sevgilerimi, teşekkürlerimi ve saygılarımı iletmek istiyorum. Her şey onun bana ‘ koş bakalım güzel kızım sendeki ışığı ben gördüm’ demesiyle başladı. Ona minnettarım. Hentbola başlama sebebim, hentbolda bugün beni ben yapan, başarılarımın çoğunda payı olan değerli hocam Cemal Erdoğan’a  da sonsuz teşekkürler. UKÜ’deki değerli hocam Tarkan Kayaş ise benim için ayrı bir yere sahip. Takımın en deneyimli oyuncularından biri olmam sebebiyle bana her zaman büyük bir saygı gösterdi. Beni sadece sporcu kimliğimle değil, duruşumla da ön plana çıkardı. Takım içinde ‘abla’ rolümle hem liderlik hem de sorumluluk taşımam gerektiğini bana hissettirdi. Bu bana hem sahada hem de hayatımda çok şey kattı. Onun sayesinde sadece bir oyuncu değil, aynı zamanda örnek alınan biri olma bilincini taşıdım. Bu güven, motivasyonumu daima yüksek tuttu ve takım arkadaşlarımla olan bağımı daha da güçlendirdi. Tarkan Hoca’ya, bana duyduğu güven, verdiği değer ve gösterdiği yol için sonsuz teşekkür ediyorum. İyi ki yollarımız kesişmiş. Belki bir gün yeniden bir arada oluruz. Tüm bunların yanında tabi ki tüm başarılar be tüm hikayeler annem, babam, kardeşim ve eşimin desteği olmasa yarım kalırdı veya olmazdı. İyi ki onlar benim en büyük destekçim. Onlar olmasa başaramazdım.  Ülkemiz ve spor adına daha güzel günler yaşamak en büyük ümidim.  En büyük teşekkür kendime tabii ki çünkü hiç pes etmedim. Hep daha çok çalıştım. Daha fazlası için çabaladım. Şartlar ne olursa olsun vazgeçmedim. Ben hentbolu halı sahada öğrendim. Bence bu istemek başarmanın yarısıdır sözünün bir karşılığı. Çok istedim ve başardım. Bu nedenle teşekkürler bana... Dilerim gençlerimize güzel örnek olabilmişimdir. İyi ki hentbol diyorum."